«Πολλές κοινωνιολογικές μελέτες έχουν επισημάνει ότι ίσως μόλις το 6% του μέσου χρόνου εργασίας ενός αστυνομικού αντιστοιχεί σε οτιδήποτε μπορεί, έστω και σε ελάχιστο βαθμό, να ονομαστεί “πάταξη του εγκλήματος”.»
«Η αστυνομία είναι μια ομάδα από οπλισμένα κυβερνητικά στελέχη κατώτερης βαθμίδας, εκπαιδευμένα στην επιστημονική εφαρμογή σωματικής βίας για την επίλυση των διοικητικών προβλημάτων.»
«Η αστυνομία βρίσκεται σε μια παράδοξη θέση. Η δουλειά της είναι να ενσαρκώνει το μονοπώλιο που ασκεί το κράτος ως προς τη χρήση βίας. Ωστόσο, η ελευθερία της στη χρήση βίας είναι άκρως περιορισμένη. Η άρνηση μεταχείρισης της άλλης πλευράς ως έντιμου αντιπάλου και, επομένως, ισότιμου κατά οιονδήποτε τρόπο, φαίνεται να είναι ο μόνος δρόμος διατήρησης της αρχής της απόλυτης ασυμμετρίας που οι αντιπρόσωποι του κράτους πρέπει, εξ ορισμού, να συντηρούν. »
Αποσπάσματα από το βιβλίο του ανθρωπολόγου David Graeber, «Στο λυκόφως των Πρωτοποριών: Η ανάδυση των σύγχρονων κοινωνικών κινημάτων». Πηγή: ιστολόγιο risinggalaxy
βιβλιοθηκη herrk 