Η κρίση αλλάζει και τους δημόσιους χώρους της Αθήνας. Τις αλλαγές καταγράφει το ιστολόγιο «Η Αθήνα πίσω απ’ τη βιτρίνα». Αποσπάσματα:
«Οι αποστάσεις μηδενίζονται. Αν άλλοτε η διαδρομή από την Ομόνοια μέχρι τα Άνω Πατήσια μπορεί να έκανε και πάνω από μισή ώρα. Τώρα είναι δυνατή να πραγματοποιηθεί ακόμα και σε 20 λεπτά… με το τρόλει. […]
Οι Πίατσες ταξί ξαναγύρισαν. […] Λίγο η πεσμένη ζήτηση για ταξί λίγο η αύξηση στην βενζίνη τα ταξί σήμερα στέκουν μοναχικά και περιμένουν πελάτες […]
Τα σκουπίδια λιγόστεψαν. Δεν είναι ότι βελτιώθηκε η αποκομιδή στην πρωτεύουσα. Αντίθετα μάλιστα περιορίστηκαν τα δρομολόγια τα σαββατοκύριακα στα απολύτως αναγκαία […] Τα παλιά αντικείμενα που ήταν πριν αφημένα δίπλα στους κάδους σήμερα εγκαταλείπονται από τον κάτοχό τους με πολύ σύνεση. Και αν ακόμα αυτό γίνει δεν μένουν για πολύ στον δρόμο λόγω των πολλών ρακοσυλλεκτών και παλιατζήδων που τριγυρνούν ολημερίς την πόλη.
Η Σταδίου δεν είναι πλέον εμπορική […]
Η Ομόνοια «καθάρισε» […]
Το «απέραντο πεζοδρόμιο» […] . Η άλλοτε πολύβουη Πατησίων μοιάζει τις βραδινές ώρες ένα απέραντο πεζοδρόμιο αλλοδαπής προέλευσης. Στην αντίπερα όχθη η Χαμοστέρνας και η Λ. Αθηνών κρατάνε ανοικτές τις «πύλες των πεζοδρομίων». Με τις νέες χωροθετήσεις να κατακλύζουν την λεωφόρο Ποσειδώνος προς εξυπηρέτηση των νοτίων προαστίων […]
Κάτι αλλάζει. Το καινούργιο ξεπροβάλει πίσω από τις λινάτσες και φανέρωσαν τη νέα όψη του ανακαινισμένου κτιρίου του κινηματοθέατρου ΡΕΞ. Η ριζική ανακαίνιση έγινε τάχιστα και εντάχθηκε στο παραπέντε στο ΕΣΠΑ. Κατεβαίνοντας νότια οι εργασίες στο εργοστάσιο ΦΙΞ διακρίνονται από μακριά. Το πολύχρονο γκρίζο δίνει θέση σε μια ιδιότυπη αρχαίζουσα απομίμηση πέτρας. Ίσως δημιουργηθεί το καλύτερο αισθητικά νέο μουσείο της πόλης…»
βιβλιοθηκη herrk 